Ξαναρχίζοντας τη ζωή τους από το μηδέν οι πρόσφυγες με την αξιοσύνη τους δάμασαν τον άγριο εκείνο τόπο και με την εργατικότητά τους προσέφεραν πολλά στην τοπική οικονομία της πόλης του Βόλου εργαζόμενοι ως εργάτες στα εργοστάσια που άνοιξαν στην πόλη. Κι όταν τα δάκρυα στέρεψαν και συνειδητοποίησαν την πραγματικότητα, με τόλμη κι αποφασιστικότητα ατένισαν το μέλλον. Ένα από τα πρώτα μελήματά τους ήταν το μέλλον των παιδιών τους και η μόρφωσή τους. Υπήρχαν πάνω από 300 παιδιά σχολικής ηλικίας που έπρεπε να μάθουν γράμματα.
Από τα πρώτα οικήματα που παραδόθηκαν το 1924 στους πρόσφυγες ήταν και δυο διώροφα στα ανατολικά της σημερινής Ευαγγελίστριας, αριστερά και δεξιά της οδού Τενέδου στην περιοχή που ακόμη και σήμερα είναι γνωστή με την ονομασία Τζαμαλιώτικα.
ΤΑ ΔΥΟ ΔΙΩΡΟΦΑ ΤΟ 1927
ΤΑ ΔΥΟ ΔΙΩΡΟΦΑ ΤΩΡΑ
Από το σχολικό έτος λοιπόν, 1924-1925 λειτουργούν σ? αυτά τα οικήματα δυο σχολεία .
α) Το 1ο τετρατάξιο προσφυγικό αρρένων με 227 μαθητές. Ο πρόγονος του δικού μας σχολείου.
Α΄ ΤΕΤΡΑΤΑΞΙΟΝ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟΝ ΣΧΟΛΕΙΟΝ ΑΡΡΕΝΩΝ ΒΟΛΟΥ
Στον πρώτο Γενικό έλεγχο αξίζει κανείς να παρατηρήσει κάποια πράγματα. Υπήρχαν τέσσερις τάξεις Α,Β,Γ,Δ. Η βαθμολογία κυμαινόταν από 1 έως το 6 που ήταν το “άριστα”. Υπάρχει στήλη που δηλώνει την πατρίδα των μαθητών. Εκεί μπορεί να διαβάσει κάποιος πόλεις της Ιωνίας από τις οποίες καταγότανε οι μαθητές(Εγγλεζονήσι, Νικομήδεια, Αϊβαλί, Θείρα, Σμύρνη κ.α). Υπάρχουν μαθητές που προάγονται, που μένουν στάσιμοι και κάποιοι που εγκατέλειψαν τη φοίτηση.
ΓΕΝΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
β) Το 1ο τριτάξιο προσφυγικό θηλέων Βόλου με 169 μαθήτριες. Ο πρόγονος του 2ου Δημ. Σχολείου. Ν.Ιωνίας.
Ο τότε υπουργός Παιδείας και Εθνικής Οικονομίας Κ. Σπυρίδης ενέκρινε δαπάνη 25.000 δρχ και φρόντισε για το διορισμό δασκάλων στα καινούργια προσφυγικά σχολεία. Διευθυντής στο τετρατάξιο προσφυγικό αρρένων ορίστηκε ο Νικόλαος Ευσταθιάδης. Ένας προοδευτικός για την εποχή του εκπαιδευτικός με πρωτοποριακές ιδέες για τα εκπαιδευτικά δρώμενα της χώρας.
Οι εγγραφές ξεκίνησαν το Νοέμβριο του 1924 και συνεχίστηκαν μέχρι το Μάϊο του 1925. Στον πρώτο Γενικό έλεγχο αξίζει κανείς να παρατηρήσει κάποια πράγματα. Υπήρχαν τέσσερις τάξεις Α,Β,Γ,Δ. Η βαθμολογία κυμαινόταν από 1 έως το 6 που ήταν το “άριστα”. Υπάρχει στήλη που δηλώνει την πατρίδα των μαθητών .Εκεί μπορεί να διαβάσει κάποιος πόλεις της Ιωνίας από τις οποίες καταγότανε οι μαθητές.( Εγγλεζονήσι,Νικομήδεια,Αϊβαλί, Θείρα, Σμύρνη κ.α). Υπάρχουν μαθητές που προάγονται, που μένουν στάσιμοι και κάποιοι που εγκατέλειψαν τη φοίτηση.
Τα επόμενα χρόνια όμως με το χτίσιμο νέων σπιτιών ο πληθυσμός του προσφυγικού Συνοικισμού όλο και αυξανόταν. Οι πρόσφυγες μεταφέρονταν από τις διάφορες αποθήκες του Βόλου όπου διέμεναν στο συνοικισμό του Ξηρόκαμπου. Δημιουργήθηκαν νέες γειτονιές, Γερμανικά ,Πέτρινα. Έτσι αυξανόταν και ο πληθυσμός των παιδιών του συνοικισμού και η ανάγκη δημιουργίας κι άλλου σχολείου. Έτσι από το σχολικό έτος 1926-1927 ιδρύεται εν τω συνοικισμώ Βόλου “Νέα Ιωνία” όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η εφημερίδα της Κυβέρνησης στις 11-01-1927, διτάξιον μικτό σχολείο με την επωνυμία 2ο προσφυγικό μικτόν σχολείον Βόλου. Στεγάστηκε στα Γερμανικά σε δυο οικήματα. Το ένα εξ αυτών είναι Δορυλαίου και Ικονίου. Είναι το μετέπειτα 15ο και τώρα 4ο Ν. Ιωνίας
“πίναξ εμφαίνων το γενικόν αποτέλεσμα.”
ΠΡΩΤΗ ΣΦΡΑΓΙΔΑ. (1924-1929)
Μετά την εγκατάσταση των προσφύγων στο “Συνοικισμό”, ιδρύθηκαν τα δυο προσφυγικά σχολεία. Διευθυντής ανέλαβε ο Ευσταθιάδης Νικόλαος. Έχοντας τη δυνατότητα επιλογής της σφραγίδας του σχολείου διάλεξε αυτή όπως σώζεται στο πρώτο μαθητολόγιο του 1924-25. Γύρω γύρω γράφει
Αο ΤΕΤΑΤΑΞΙΟΝ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟΝ ΣΧΟΛΕΙΟΝ ΑΡΡΕΝΩΝ ΒΟΛΟΥ. Στη μέση έχει ένα δικέφαλο αετό. Στα βυζαντινά χρόνια, συμβόλιζε την άγρυπνη επιτήρηση, τη γενναιότητα και την ελευθερία, την επικυριαρχία σε Ανατολή και Δύση και την παγκοσμιότητα του Χριστιανισμού.Κρατά στα δυο του πόδια μια ρομφαία( είδος δίχειρου σπαθιού) και μια σταυροφόρο σφαίρα (ένα από τα σκήπτρα που στη βυζαντινή εικονογραφία κρατούσε η Νίκη). Στο στήθος φέρει το εθνόσημο.
Η σφραγίδα αυτή χρησιμοποιήθηκε όσα χρόνια το σχολείο έφερε την επωνυμία “προσφυγικόν”. Η τόσο συμβολική αυτή σφραγίδα, δεν επελέγη τυχαία. Ήθελε να δείξει ότι οι πρόσφυγες έχουν σχέση και προέλευση από το Βυζάντιο και ότι θα ξαναγυρίσουν κάποτε στις πατρικές τους εστίες. (Αξίζει να παρατηρήσει κάποιος το πόσο ίδιος είναι ο δικέφαλος αετός στην σφραγίδα του σχολείου μ? αυτόν που ήταν το επίσημο έμβλημα της βυζαντινής αυτοκρατορίας. Η μόνη διαφορά είναι το εθνόσημο στο στήθος).
ΔΩΔΕΚΑΤΗ ΣΦΡΑΓΙΔΑ 2001 – ΣΗΜΕΡΑ
Η σχολική χρονιά 2001-2002 μπορεί να χαρακτηριστεί ως ιστορική χρονιά. Το σχολείο αλλάζει ονομασία μετά από 70 σχεδόν χρόνια. Από “7ον ΔΗΜΟΤΙΚΟΝ ΣΧΟΛΕΙΟΝ ΒΟΛΟΥ”. Μετονομάζεται σε “1ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧOΛΕΙΟ Ν. ΙΩΝΙΑΣ”. Πρώτο (1ο), γιατί ιστορικά ήταν το πρώτο σχολείο που χτίστηκε στο συνοικισμό και κατά συνέπεια στη Ν. Ιωνία. Και Ν.ΙΩΝΙΑΣ γιατί από το 1947 έχει συσταθεί ο Δήμος Ν. Ιωνίας. Ειδικά αυτή η μετονομασία θα έπρεπε να είχε γίνει νωρίτερα. Στον εξωτερικό κύκλο διατηρείται, στερεωμένη πια η, “ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ”. Στο κέντρο επίσης το δαφνοστεφανωμένο εθνόσημο, εξακολουθεί να υπάρχει. Ο εσωτερικός κύκλος παρουσιάζει ενδιαφέρον. Γράφει: ΥΠΕΠΘ-ΠΕΡ.Δ/ΝΣΗ Π&Δ ΕΚΠ/ΣΗΣ ΘΕΣ.-Δ/ΝΣΗ Π.Ε ΜΑΓΝ. -2o ΓΡ-.1ο Δ.Σ Ν. ΙΩΝΙΑΣ. Από τη σφραγίδα λοιπόν μπορούμε να αντιληφθούμε πως όλη η Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια εκπαίδευση έχει χωριστεί σε Περιφέρειες. Επίσης ότι το σχολείο μας διοικητικά ανήκει στο 2ο Γραφείο Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Μαγνησίας.
